برای فرار از تنهایی، داشتن دوست دختر رو پیشنهاد میکنید ؟

 برای فرار از تنهایی، داشتن دوست دختر رو پیشنهاد میکنید ؟

سلام

پسر ۱۹ ساله م ، زندگیم از موقعی که یادم میاد کتاب بوده و درس ، چند روزیه که واقعا دلم انگار تنها شده خیلی زیاد ، انگار تنهام ، چند روزه یه چیزی روی اعصابمه و داره منو دیوانه میکنه ، چند روز که نه از پارسال ، من واقعا دلمم میخواد یکی باشه پیشم ( جنس مخالفم ) ، ببخشید که اینو میگم  ، موقعیت اینکه با کسی دوست شم زیاد بوده خیلی ، ولی هیچ کدوم جلو نرفتم فقط واسه اینکه خودمو پاک نگه دارم ، ولی جدیدا از خودم میترسم که یهو برم جلو .

من آخه دیگه نمیتونم خودمو نگه دارم ، من اگه با کسی دوست شم تا تهش (ازدواج) هستم ، ولی میترسم که طرفم از این روابط زیاد داشته باشه و به این جور چیزها عادت داشته باشه ، منم یه پسر احساسی ،نابود میشم ، به خودم میگم که شاید خدا از زندگیم کمرنگ شده من این جوری شدم ( نماز هام رو درست نمیخونم ) ، از شانس بدم هم دختر دور رو برم زیاده یعنی من با این شرایط روحی و این همه دختر دور و برم .

چه کارش کنم این احساس لعنتی که شب و روز رو ازم گرفته ، اومدم خودم رو سرگرم کنم با ورزش و درس خوندن بیشتر ، ولی فایده ای نداره ، انگار تنهایی من شده مثل آدمی که یه چوب دستشه و هر روز دارم من زیر اون چوب کتک میخورم . قبلا این احساس نبود فقط زندگیم و دلخوشیم بود کتاب های درسیم ، ولی الان حال روزم ...

کمکم کنید . به نظرتون کسی وارد زندگیم بشه بهتر میشم ( خودم نظرم بیشتر به اینه متاسفانه ) یا یه راه حل بهم بدید که این حس رو از بین ببرم  ، دوستام توی رابطه هستن و انگار که خوشحالن از این موضوع ، نمیدونم به خدا ، دوستام هیچ تاثیری روی این حس من نداشتن، خیلی وقته که با این چند نفر رابطه ام رو خیلی کم کردم .

پسر دوست بازی هم نیستم واقعیتش ، کلا دو تا رفیق خیلی صمیمی دارم