برای فرار از تنهایی، داشتن دوست دختر رو پیشنهاد میکنید ؟
برای فرار از تنهایی، داشتن دوست دختر رو پیشنهاد میکنید ؟
سلام
پسر ۱۹ ساله م ، زندگیم از موقعی که
یادم میاد کتاب بوده و درس ، چند روزیه که واقعا دلم انگار تنها شده خیلی
زیاد ، انگار تنهام ، چند روزه یه چیزی روی اعصابمه و داره منو دیوانه
میکنه ، چند روز که نه از پارسال ، من واقعا دلمم میخواد یکی باشه پیشم (
جنس مخالفم ) ، ببخشید که اینو میگم ، موقعیت اینکه با کسی دوست شم زیاد
بوده خیلی ، ولی هیچ کدوم جلو نرفتم فقط واسه اینکه خودمو پاک نگه دارم ،
ولی جدیدا از خودم میترسم که یهو برم جلو .
من آخه دیگه نمیتونم خودمو نگه دارم ،
من اگه با کسی دوست شم تا تهش (ازدواج) هستم ، ولی میترسم که طرفم از این
روابط زیاد داشته باشه و به این جور چیزها عادت داشته باشه ، منم یه پسر
احساسی ،نابود میشم ، به خودم میگم که شاید خدا از زندگیم کمرنگ شده من این
جوری شدم ( نماز هام رو درست نمیخونم ) ، از شانس بدم هم دختر دور رو برم
زیاده یعنی من با این شرایط روحی و این همه دختر دور و برم .
چه کارش کنم این احساس لعنتی که شب و
روز رو ازم گرفته ، اومدم خودم رو سرگرم کنم با ورزش و درس خوندن بیشتر ،
ولی فایده ای نداره ، انگار تنهایی من شده مثل آدمی که یه چوب دستشه و هر
روز دارم من زیر اون چوب کتک میخورم . قبلا این احساس نبود فقط زندگیم و
دلخوشیم بود کتاب های درسیم ، ولی الان حال روزم ...
کمکم کنید . به نظرتون کسی وارد زندگیم
بشه بهتر میشم ( خودم نظرم بیشتر به اینه متاسفانه ) یا یه راه حل بهم بدید
که این حس رو از بین ببرم ، دوستام توی رابطه هستن و انگار که خوشحالن از
این موضوع ، نمیدونم به خدا ، دوستام هیچ تاثیری روی این حس من نداشتن،
خیلی وقته که با این چند نفر رابطه ام رو خیلی کم کردم .
